اهمیت غذا در توسعه گردشگری
به گزارش سافاری رو، غذا همواره بخش مهمی از صنعت گردشگری بوده است به طوری که حتی شاخه ای به عنوان گردشگری غذا در این صنعت به وجود آماده و بهانه برای سفر به مقصدهای مختلف دنیا شده است. گردشگران امروزی گردشگرانی هستند که مسئولانه و آگاهانه سفر می نمایند، مقصدهای خود را از روی آگاهی انتخاب می نمایند و در پی تجربه های تازه هستند. تجربه ای که می تواند یک غذای تازه در یک مقصد تازه باشد.
اهمیت غذا در توسعه گردشگری بسیار اساسی است. غذا با طعم و مزه ای که دارد انگار دروازه های فرهنگ های مختلف را به روی گردشگران می گشاید. قطعاً کسی که در یک سفر غذا می خورد فقط یک خوردنی را تجربه نمی نماید. بلکه بخشی از فرهنگ آن مقصد را تجربه می نماید. پس غذا نمادی است از سبک زندگی و سبک زندگی نمادی است از فرهنگ یک سرزمین. باید هم بخش از صنعت گردشگری به آن اختصاص پیدا کند. یوتراوز میخواهد به بهانه روز دنیای غذا (بیست و پنجم مهرماه) به گردشگری غذا بپردازد. با ما همراه شوید.
- گردشگری غذا بهانه ای برای سفر کردن
- تغییر در سلیقه ها و سبک سفر
- سبک ها و تبلیغات نو آشپزی
- بهداشت و تکنولوژی غذا
- جشنواره های غذا و غذاهای خیابانی
گردشگری غذا بهانه ای برای سفر کردن
سفرهای امروز با سفرهای قدیم خیلی فرق نموده است. مسافران این روزها دنبال این هستند که چطور بیشتر از سفرشان لذت ببرند و تجربه ها مجذوب نماینده تر و نوتری به دست آورند. در کنار تمامی این ها سبک های خاصی هم به سفرها اضافه شده است. عده ای دغدغه حفاظت از محیط زیست را دارند و همه جا به حفاظت از آن می پردازند، عده ای در سفر به کارهای خدماتی مشغول می شوند و سفرهای داوطلبانه را انتخاب می نمایند و برای عده ای هم تجربه غذاهای مختلف، محور اصلی سفر را تشکیل می دهد. به طوری که این روزها تجربه خوردن غذا و به خصوص غذاهای بومی و محلی یک سرزمین به بهانه اصلی سفر تبدیل شده است.
شاید در گذشته ای نه چندان دور مردم وقتی سفر می کردند یا مواد اولیه طبخ غذا را با خود بر می داشتند و حین سفر به پخت وپز مشغول می شدند، یا در اولین رستوران بین راهی و نزدیک به محل اقامتشان توقف می کردند و از منوی آن چیزی سفارش می دادند. اما حالا مردم سفر می نمایند تا غذاهای بومی یک سرزمین را تجربه نمایند. وقتی وارد مقصد نوی می شوند به سراغ غذاهای محلی آن مقصد می روند و نشانی برترین غذاخوری را در قدیمی ترین محله ها می گیرند.
اگر نگاهی گذرا به شبکه های اجتماعی بیاندازید کمتر گردشگری را می بینید که در مقصدی به تجربه غذاهای بومی آن نپرداخته باشد. همین می گردد که غذا بهانه ای برای سفر و حتی دلیلی برای انتخاب مقصد می گردد.
این که خانواده ها امروز بسیار بیشتر به صورت جمعی تصمیم می گیرند هم یکی دیگر از نکته هایی است که نقش گردشگری غذا را پررنگ نموده است. اکنون خانواده ها فقط به خاطر علاقه بچه هایشان به غذایی خاص به یک رستوران یا فست فود می روند. اما این اتفاق را در سفر می توان طور دیگری دید، که اگر مقصدی بتواند غذاهایی برای سلیقه های مختلف داشته باشد پس می تواند به یک مقصد گردشگری هم تبدیل گردد. کافی است تا یک خانواده در سفر به مقصد نو، از غذاهایی که آن جا می خورند لذت ببرند و تجربه آن را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارند.
تغییر در سلیقه ها و سبک سفر
شاید درگذشته برای خیلی افراد مهم بود که اگر به سفر رفته اند حتماً در لوکس ترین یا مشهورترین رستوران های شهر غذا بخورند. افراد کمی بودند که در میان محله های قدیمی می گشتند و غذاهای اصیل و بومی مقصد را پیدا می کردند. اما امروز سلیقه گردشگران کاملاً عوض شده است، توجه گردشگران به غذاهای بومی بیشتر شده، آنها خود را به محله های قدیمی می رسانند، از وسط بازارها عبور می نمایند و درست جایی در یک چهاردیواری کوچک که نه میز دارد و نه صندلی در صف می ایستند تا دست پخت یک پیرمرد را بچشند که سال هاست این غذا را می پزد. چون او برترین املت ها را به همراه سبزی و نان محلی سرو می نماید. او بدون این که بیلبوردهای تبلیغاتی داشته باشد یا در تلویزیون تبلیغ کند پیروز شده گردشگران بسیاری را به خود جلب کند. مسافری از غذای او خورده و آن را به دیگران معرفی نموده و هر روز بر تعداد کسانی که پیشترها دوست داشتند رستوران های لوکس را تجربه نمایند، اما حالا به ساده ترین و اصیل ترین غذاها روی آورده اند، اضافه می گردد.
سبک ها و تبلیغات نو آشپزی
درگذشته آشپزها کار خود را در گوشه آشپزخانه انجام می دادند و بی آنکه شناخته شوند، هنر آشپزی خود را از نسلی به نسلی آموزش می دادند. اما امروز خود آشپزی تبدیل به رونق بخش گردشگری آن هم به شکل بسیار وسیعی شده است. رسانه های اجتماعی و شبکه های تلوزیونی پر شده از برنامه هایی که به سبک و سیاق آشپزی می پردازند. همین امر باعث شده تا آشپزی و غذا نقش مهمی در معرفی مقصدهای گردشگری ایفاء کند.
بسیاری مقصدها آشپزخانه های باز را در معرض توجه گردشگران و مسافران قرار داده اند. مردم سفر می نمایند تا سبک آشپزی اقوام و ملل مختلف را تجربه نمایند. به همین دلیل است که غذا در گردشگری جایگاه مهمی پیدا نموده و تبدیل به عنصر پررنگی در سفرها شده است. از جایی به بعد دیگر این غذا نیست که در خدمت گردشگری است یا گردشگری در خدمت غذا، تعاملی دوسویه بین این دو جریان دارد. گردشگری باعث رونق صنعت غذا می گردد و غذا باعث رونق گردشگری.
بهداشت و تکنولوژی غذا
باز هم پدیده های مدرن به یاری غذا آمده اند تا بتوانند آن را بیشتر از پیش در سفرها بگنجانند. درگذشته تهیه و نگهداری غذا کار راحتی نبود. همین امر باعث می شد تا مسافران نتوانند به هر رستوران یا غذاخوری ای اطمینان نمایند. تهیه مواد اولیه با کیفیت و طبخ غذای خوب را امروز تکنولوژی راحت نموده است. بنابراین اگر جایی غذای خوب فراوری نمی نماید چیزی جز بی مسئولیتی و عدم وجود کار حرفه ای در آن وجود ندارد. چون با وجود امکانات امروز هر غذای خوشمزه ای را می توان در هر زمان و هر مکانی تهیه کرد. بنابراین غذا راحت تر و سالم تر و مقرون به صرفه تر در اختیار همه نهاده شد تا مسافران بتوانند به راحتی وعده های غذایی خود را با غذاهای خوب و باکیفیت پر نمایند.
جشنواره های غذا و غذاهای خیابانی
امروز گردشگری غذا چنان جایگاهی پیدا نموده که باعث پیدایش رویدادها و جشنواره های غذا در سطح محلی، ملی و حتی بین المللی شده است. این صنعت به جایی رسیده که مقصدهای مختلف میزبان گردشگران بسیاری از سراسر دنیا شده اند. حتی در کشور خودمان و در سطح محلی هر سال جشنواره هایی برای معرفی غذاهای بومی، محصولات و مواد غذایی ارگانیک، معرفی مقصد و آداب و سنن آن انجام می گردد. مانند جشنواره آش رشته و دیماج قزوین، جشنواره غذاهای بومی فومن، جشنواره آش ایرانی زنجان، یا جشنواره غذا و نوشیدنی ملبورن، جشنواره پیراشکی هنگ کنگ، جشنواره پیتزا در ایتالیا و بسیاری جشنواره های دیگر که علاوه بر معرفی فرهنگ بومی مقصد بهانه ای برای ترویج گردشگری غذا و توسعه گردشگری هستند.
چه بسا که عده زیادی از گردشگران خود را به این جشنواره ها می رسانند تا بتوانند در آن شرکت نمایند. شرکت در یک جشنواره غذا برای چه است؟ برای هر آن چه که غذا فراهم می نماید از لذت چشیدن و خوردن تا کشف و شهود فرهنگ های مختلف. گاهی هم در سفر به شهرهای مختلف خیابان های غذا مقصد می شوند. مثلاً مگر ممکن است کسی به اهواز برود و سری به بازار فلافل آن نزند؟ مگر غیر از این است که این خیابان توانسته است یکی از جاذبه های گردشگری اهواز باشد. به این شکل است که غذا، مکان و زمانی را شاخص می نماید و این شاخص بر گردشگری تأثیر می گذارد.
منبع: یومگ