مانع بلیت فروشی الکترونیکی، مدعی سهم از درآمد باشگاه ها - سافاری رو

به گزارش خبرنگاران ، بهناز میرمطهریان ، تجمع هواداران مقابل استادیوم آزادی، در ساعت های پیش از برگزاری بازی استقلال – السد، یکی از تلخ ترین تصویرهایی است که احتمالاً از این بازی در رسانه هایی که لیگ قهرمانان آسیا را پوشش می دهند، منتشر خواهد شد. در شرایطی که بلیت فروشی الکترونیکی برای مسابقات لیگ های معتبر جهان، موضوعی پیش پا افتاده است، هواداران استقلال در بازی های لیگ قهرمانان آسیا همچنان باید بلیت های کاغذی را در میان شلوغی و تجمع مقابل استادیوم تهیه نمایند. در واقع یک باشگاه و هوادارانش در یکی از حساس ترین بازی های خود دارند نتیجه قرارداد ترکمانچایی را می بینند که سازمان لیگ برای بلیت فروشی به طور غیرمتعارفی با شرکت برهان مبین منعقد نموده است. به سبب همین قرارداد و شکایت های این شرکت است که امروز باشگاه های ما از بلیت فروشی الکترونیکی محروم هستند. این شکایت ها البته همچنان ادامه دارد و مشکلات بزرگ تری را هم برای باشگاه ها و سازمان لیگ به دنبال خواهد داشت.

از وقتی بلیت فروشی از سازمان لیگ و شرکت تحت قراردادش گرفته شد و در اختیار باشگاه ها نهاده شد، دیگر ما شاهد بلیت فروشی الکترونیکی در لیگ فوتبال مان نبودیم. پیچیده تر شدن روند خرید الکترونیکی برای قدیمی ترهایی که حتی با ساده ترین تکنولوژی روز غریبه اند، خواه ناخواه مقاومتی را در برابر تغییرات این چنینی ایجاد می کرد. همین موضوع باعث می شد کمتر کسی اعتراضی به فروش مستقیم بلیت داشته باشد.

بحث جای خالی بلیت فروشی الکترونیکی را اما سازمان لیگ وقتی پیش کشید که جنجال های بازی استقلال خوزستان – پرسپولیس در اهواز و بازی استقلال – تراکتور در آزادی هنوز داغ بود. سعید فتاحی، به عنوان رییس کمیته مسابقات سازمان لیگ مدعی گردیده بود که بلیت فروشی الکترونیکی تنها راه حفظ استادیوم ها از جنجال ها و حواشی این چنینی خواهد بود. اعضای سازمان لیگ معتقد بودند وقتی هوادار نمی تواند بلیتش را الکترونیکی بخرد، مجبور است در این گرمای هوا از صبح به استادیوم برود. خستگی و شرایط آب وهوایی هم آنقدر هواداران را کم تحمل می نماید که به سادگی از کوره در می روند و شاهد جنجالی بزرگ روی سکوها خواهیم بود.

البته این موضوع از جهت دیگر قابل آنالیز و تأمل است و شکی وجود ندارد در اینکه فروش الکترونیکی بلیت، می تواند تا حدود زیادی جلوی بی نظمی ها و وقوع جرم های احتمالی در استادیوم ها را بگیرد.

مشکل اما اینجاست که احتمالاً وقتی فتاحی این نکته را مطرح می کرد، نمی دانست مانع اصلی بر سر راه بلیت فروشی الکترونیکی باشگاه ها، همان قرارداد ترکمانچایی است که خود سازمان لیگ پیش از این با شرکت برهان مبین منعقد نموده بود.

ماجرا از این قرار است که سازمان لیگ برخلاف عرف معمول در قراردادهایی این چنینی، با شرکت برهان مبین برای بلیت فروشی الکترونیکی، قرارداد 11 ساله بسته بود! مدت زمانی که امکان هرگونه تغییر در روند فروش بلیت را از سازمان لیگ سلب می کرد و رسماً همه اختیارات در این زمینه را برای چنین مدت زمان طولانی در اختیار شرکت دیگری قرار می داد. آن هم با سودی 35 درصدی از مبلغ فروش بلیت هر بازی.

نکته قابل تأمل تر این بود که سازمان لیگ، حتی بعد از اینکه مشاهده کرد برهان مبین مبلغی به مراتب کمتر را از آنچه انتظار می رود، پرداخت می نماید، کوچکترین اعتراضی به روند کاری این شرکت نداشت. آنقدر چشم پوشی سازمان لیگ از رویه اشتباه برهان مبین ادامه پیدا کرد که راهی جز دریافت حق بلیت فروشی از این شرکت و سپردن آن به باشگاه ها باقی نمانده بود.

براساس قرارداد 11 ساله ای که سازمان لیگ بسته بود اما بعد از اینکه بلیت فروشی به باشگاه ها سپرده گردیده، برهان مبین حاضر به فسخ قرادادش نشد. حالا این شرکت، خود را نماینده انحصاری فروش الکترونیکی بلیت می داند و همین موضوع از نظر قانونی به باشگاه ها اجازه نمی دهد که اقدام به فروش الکترونیکی نمایند.

قرارداد سازمان لیگ با این شرکت البته پیچیدگی های دیگری هم دارد. برهان مبین براساس قراردادی که با سازمان لیگ داشته، 35 درصد از سهم فروش بلیت در هر بازی را برای خود برمی داشت و در ازای آن متعهد گردیده بود که استادیوم ها را با ابزار لازم جهت اجرای بدون نقص بلیت فروشی الکترونیکی، تجهیز کند. تجهیز استادیوم ها هم باید زیر نظر شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی انجام گردد و همین موضوع، امکان برپایی گیت های لازم برای بلیت فروشی الکترونیکی در استادیوم ها را پیچیده تر می نماید. برهان مبین با سازمان لیگ قرارداد داشته و به دلیل اینکه موضوع تجهیز استادیوم ها با شرکت توسعه بوده، نتوانسته به تعهد خود برای تجهیز استادیوم ها عمل کند.

قرارداد سازمان لیگ با برهان مبین، هنوز به سرانجام نرسیده و در ادامه شکایت هایی که این شرکت از سازمان لیگ داشته و اختلاف هایی که بین این شرکت و سازمان لیگ ایجاد گردیده، برهان مبین مدعی گردیده که سازمان لیگ مطابق قراردادی که هنوز پابرجاست، باید همچنان 35 درصد از سهم این شرکت از بلیت فروشی بازی ها را پرداخت کند.

این می تواند سرآغاز جنجال اساسی دیگری در فوتبال ایران باشد. اختلاف هایی که همین الان برسر انتقال درآمد حاصل از بلیت فروشی و تبلیغات محیطی، بین باشگاه ها و سازمان لیگ وجود دارد، با شکایت جدید برهان مبین می تواند وارد فاز پیچیده تر و جنجالی تری گردد. چنانچه برهان مبین وعده خود مبنی بر شکایت از باشگاه ها را عملی کند، سازمان لیگ موظف می گردد 35 درصد از درآمد بلیت فروشی هر بازی که حالا در دست باشگاه هاست را به این شرکت بپردازد! می توانید تصور کنید در این شرایط چه اتفاقاتی در انتظار باشگاه ها و سازمان لیگ خواهد بود؟

هوادارانی که همیشه نگران هستند

بلیت فروشی بازی استقلال – السد به صورت کاغذی و مقابل استادیوم آزادی انجام شد. پیش از این بازی، مثل هر بازی دیگری، همچنان عده ای از هواداران بودند که همیشه نگران هستند بابت اینکه استادیوم پر گردد و آن ها از تماشای بازی در استادیوم آزادی جا بمانند. به همین خاطر پیش از بازی استقلال – السد هم عده ای بودند که از ساعت 10 صبح به آزادی رفتند و منتظر تماشای بازی شدند. عده ای از آن ها بودند که نسبت به افزایش قیمت بلیت بازی معترض بودند و این اعتراض را در گفت و گو با خبرنگاران مطرح می کردند. بی خبر از آنکه شرکتی که برای بلیت فروشی با باشگاه ها قرارداد بسته، طرح تصویب نگردیده ای برای متغیر بودن قیمت بلیت بازی های مختلف و فروش بلیت در مقاطع مختلف. درست مطابق شیوه هایی که در بلیت فروشی مسابقات لیگ های معتبر اجرا می گردد.

900 - 10