برادرانی که در آتش ندانم کاریشان می سوزند

به گزارش سافاری رو، خبرنگاران/همدان شنیده ها حاکی از آن است که یکی از این واحدهای پرورش دهنده ملایر چندیست رنگ هیچ شترمرغی را به خود ندیده است. به سراغ برادران میناوند رفتیم، سه برادری که بیش از هشت سال از بهترین سال های عمرشان را در این مزرعه سپری کردند تا حالا بعد از گذشت چندین سال و یاد دریافت چم و خم کار با آرامش به جایگاه خود تکیه داده و سوددهی این دام پررونق را شاهد باشند.

برادرانی که در آتش ندانم کاریشان می سوزند

اما واقعیت چیز دیگری است، این مزرعه 8000 متری با ظرفیتی بیش از 200 قطعه شترمرغ پرواری ماه هاست خاک می خورد و برادرانی که حالا هر کدامشان در گوشه ای از این سرزمین پهناور در تکاپوی جور کردن هزینه قسط وامی هستند که به منظور گسترش کسب و کارشان دریافتد. کسب و کار که توسعه پیدا نکرد هیچ، سه جوان ماندند با کوله باری از بدهی، بیکاری و ناامیدی که به گفته خودشان پس از سال ها کوشش، در نقطه ای ایستاده اند که هزاران کیلومتر از هم سن و سال هایشان عقب ترند.

این مزرعه در 35 کیلومتری جاده ملایر- همدان قرار گرفته است. برادران میناوند که سال 98 مجوز تأسیس این واحد پرورش دهنده شترمرغ را با ظرفیت 200 قطعه پرواری دریافت کردند، از آغاز به کار خود می گویند: از هشت سال پیش در بخشی از گاوداری دایی ام با خرید 200 جوجه، پرورش شترمرغ را آغاز نموده و هر سال با پرورش 200 تا 300 جوجه، شترمرغ پروار استان همدان و شهرهای همجوار را تأمین می کردیم.

مجوز این مزرعه پرورش دهنده شترمرغ با مساحتی بیش از 8000 مترمربع و هزینه کرد بیش از 30 میلیون بابت دریافت مجوز و پروانه بهره برداری و امکانات و تجهیزات، چند ماهی است که توسط اداره دامپزشکی شهرستان باطل شده است. میناوند در این باره به خبرنگار خبرنگاران می گوید: با ترغیب دوستانم و به امید حمایت های بیشتر و دریافت تسهیلات، دوندگی ام برای دریافت مجوز تأسیس مزرعه از سال 95 آغاز شد و بالاخره در سال 98 با صرف هزینه 30 میلیون تومانی پیروز به دریافت مجوز شدم و پس از آن 50 جوجه شترمرغ به منظور پرورش پرواری از ورامین خریداری کردیم.

میناوند ادامه می دهد: بعد از اینکه جوجه ها به سن چهار ماهگی رسیدند، اداره دامپزشکی ملایر به علت نداشتن مجوز خرید جوجه از ورامین، مجوز مزرعه را باطل کرد و پس از آن به علت عدم تأمین نهاده های دامی این جوجه ها، مجبور شدیم آنها را قبل از رسیدن به سن کشتار، زیر قیمت و با ضرر بیش از 40 میلیون تومان بفروشیم.

هیچ کس به من نگفت!

به گفته این جوان عدم آگاهی او از قوانین دامپزشکی و تعریف نکردن قوانین توسط دستگاه های ذیربط برای او، سبب بروز این مسائل و زیان های اقتصادی شده و حالا این پرورش دهنده شترمرغ برای جبران خسارت ها و تأمین هزینه قسط تسهیلاتی که برای توسعه مزرعه از بانک کشاورزی دریافت نموده، مجبور است مانند برادرش به تهران مهاجرت و برای پرداخت قسط 171 میلیون تومانی به بانک، صبح تا شب کارگری کند.

میناوند با بیان اینکه پس از آگاهی از این مسئله به اداره دامپزشکی مراجعه نموده و به اشتباه خود واقف شدم و درصدد جبران و دادن تعهد برآمدم، می گوید: کسی به من نگفت که باید برای جوجه آوری مجوز لازم را تهیه کنم، اگر می دانستم حتماً از همان ابتدا مجوزهای لازم را می گرفتم، همه این حرف ها را به سرپرست اداره دامپزشکی هم گفتم اما متأسفانه تعهد مرا قبول نکردند و از من مجوز جوجه آوری از ورامین را خواستند، این در حالی بود که جوجه ها 5 ماهه شده بودند و مزرعه ورامین به علت گذشت بیش از 4 ماه از نظر قانونی نمی توانست برایم مجوز صادر کند.

هرچه بی قانون جلو بروی، پیشرفت بیشتری خواهی کرد!

او مطرح می نماید: سه سال پیش برای تأمین هزینه های اخذ مجوز مزرعه، کامیون خود را به امید سودآوری بیشتر و رونق کسب و کارم فروختم و حالا از بسیاری از هم سن و سالانم در شهرستان های میاندوآب و خرم آباد که همزمان با من و بدون اخذ هیچ گونه مجوزی در حال پرورش و فروش شترمرغ هستند، عقب مانده و حتی سرمایه اولیه زندگی خود را از دست داده ام و علاوه بر زیان هایی که متحمل شدم، مجبور هستم برای تأمین قسط تسهیلات بانکی، مزرعه ای که سال های جوانی ام را پای آن گذاشته تا برای خود و برادرانم آینده ای روشن رقم بزنم را رها نموده و به تهران بروم.

میناوند می گوید: قبل از دریافت مجوز قانونی، در این کار پیروز بودم و با فروش سالانه بیش از 200 شترمرغ پرواری، سوددهی خوبی نصیبم می شد اما دریافت مجوز در نهایت سبب توقف این جهت هشت ساله شد و حالا با تمام بلاهایی که این مدت سرم آمده به این نتیجه رسیدم که هرچه بی قانون جلو بروی، پیشرفت بیشتری خواهی کرد.

به گفته این جوان تسهیلاتی که قرار بوده مرهمی باشد بر دردهای شترمرغانش، حالا باری بر دوش برادران میناوند شده و مزرعه ای با تمام امکانات که می تواند برای بیش از 60 نفر به طور مستقیم و غیرمستقیم اشتغال ایجاد کند، ماه هاست که خاک می خورد و کسی نمی داند تا کی قرار است خالی و سوت و کور بماند.

پروانه بهداشتی میناوند باطل نشده است

در ادامه به سراغ رئیس اداره دامپزشکی شهرستان ملایر رفتیم. دکتر ابراهیم نعمت گرگانی با بیان اینکه فرآیند نظارت فرایندی مستمر و مانند یک زنجیره بهم متصل شده است، می گوید: نخستین گام برای فراوری در حوزه دامپزشکی صدور پروانه بهداشتی است و پس از آن کلیه فعالیت های دامدار شامل واردات، صادرات، ترانزیت و ترخیص دام، فرآورده های دامی، دارو، مواد بیولوژیک و تجهیزات دامپزشکی، خوراک و نهاده های دامی، مکمل و افزودنی های خوراک دام باید تحت نظارت سازمان دامپزشکی و با اخذ مجوزهای لازم از آن باشد.

او به خبرنگار خبرنگاران اعلام می نماید: واحد پرورش میناوند بدون اخذ مجوز جوجه ریزی، اقدام به خرید و پرورش جوجه نموده و ما طبق قوانین و ضوابط حاکم ملزم به پیگیری بودیم. پروانه بهداشتی این واحد باطل نشده است و او می تواند با مراجعه به اداره دامپزشکی و تشکیل کمیته شرایط خاص و طی یکسری مراحل، چرخه فراوری را دوباره در مزرعه خود فعال کند.

مدیر امور طیور سازمان جهادکشاورزی شهرستان ملایر در خاتمه در گفت وگو با خبرنگاران، از فعالیت دو واحد پرورش شترمرغ در شهرستان که دارای مجوز و پروانه بهره برداری هستند، خبر می دهد و می گوید: این واحدها با ظرفیت 200 و 500 قطعه شامل پرواری و مولد(فراوریکننده) از سال 92 فعالیت خود را در شهرستان ملایر آغاز کردند.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 12 دی 1399 بروزرسانی: 12 دی 1399 گردآورنده: safariro.ir شناسه مطلب: 1472

به "برادرانی که در آتش ندانم کاریشان می سوزند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "برادرانی که در آتش ندانم کاریشان می سوزند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید