سلول های سفید خون

به گزارش سافاری رو، سلول های قرمز خون مسئول حفاظت بدن از عوامل عفونی می باشند.در این مقاله با انواع مختلفی از لنفوسیت ها و عملکرد آن ها آشنا خواهید شد.

سلول های سفید خون

مترجم: سهیلا حاجی زاده

منبع:راسخون

سلول های قرمز خون مسئول حفاظت بدن از عوامل عفونی می باشند.در این مقاله با انواع مختلفی از لنفوسیت ها و عملکرد آن ها آشنا خواهید شد.

سلول های سفید خون که به اسم لنفوسیت ها هم شناخته می شوند، نوعی از سلول های خون بوده که به اسم بخش جدایی ناپذیری از سیستم ایمنی در نظر گرفته می شوند. آن ها برای محافظت بدن از عوامل عفونی خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها اهمیت دارند.

سلول های سفید خون به وسیله سلول های مغز استخوان فراوری می شوند. تعداد نرمال سلول های سفید خون در افراد سالم بزرگسال بین 4000 تا 10000 سلول در هر میکرولیتر خون می باشد. اساسا پنج نوع لنفوسیت وجود دارد. در این جا بحث مختصری درباره انواع مختلف سلول های سفید خون و عملکرد آن ها ارائه شده است.

انواع لنفوسیت ها و عملکرد آن ها

اساسا پنج نوع سلول سفید خون وجود دارد که به اسم نوتروفیل ها، بازوفیل ها، ائوزوفیل ها، مونوسیت ها و لنفوسیت ها شناخته می شوند. آن ها معمولا به دو دسته گرانولوسیت ها و آگرانولوسیت ها طبقه بندی می شوند. گرانولوسیت ها آن دسته از سلول های لنفوسیتی بوده که حاوی گرانول هایی در سیتوپلاسم خود می باشند، در حالی که آگرانولوسیت ها فاقد چنین گرانول هایی می باشند.

نوتروفیل ها

نوتروفیل معمولا حدود 10 تا 12 میکرومتر قطر داشته و دارای هسته چند لوبی می باشد که به اسم لنفوسیت چند هسته ای هم شناخته می شود. نوتروفیل ها به وسیله حضور گرانول ها در سیتوپلاسم خود تعیین می شوند و عمدتا باعث حفاظت بدن از عفونت های باکتریایی و قارچی می گردند. نوتروفیل ها می توانند باکتری ها را به طور مستقیم با هضم آن ها از بین ببرند که به این عمل فاگوسیتوز گفته می شود. نوتروفیل ها تقریبا 60 تا 70 درصد از کل تعداد لنفوسیت ها را به خود اختصاص داده و طول عمر آن ها حدود 6 ساعت تا چند روز می باشد.

ائوزوفیل ها

ائوزوفیل ها عمدتا در واکنش های آلرژیک شرکت دارند. آن ها دارای هسته دو لوبی بوده و قطری در حدود 10 تا 12 میکرومتر دارند. افزایش تعداد ائوزوفیل ها معمولا مرتبط با آلرژی ها، آسم و تب می باشد. ائوزوفیل ها مسئول مبارزه با عفونت های انگلی هم می باشند و از این رو چنین عفونت هایی می توانند باعث افزایش تعداد ائوزوفیل ها در بدن گردند. میانه طول عمر ائوزوفیل ها حدود 8 تا 12 روز می باشد.

بازوفیل ها

بازوفیل ها نوع دیگری از گرانولوسیت ها بوده که در واکنش های آلرژیک نقش دارند. این سلول ها دارای هسته دو یا سه لوبی هستند. آن ها حاوی گرانول های بزرگ و درشت آبی رنگی در سیتوپلاسم می باشند. این سلول ها هیستامین شیمیایی را در طول واکنش های آلرژی آزاد نموده که علائم و نشانه های مرتبط با آلرژی را فراوری می نماید. قطر بازوفیل ها می تواند تقریبا 12 تا 15 میکرومتر باشد.

مونوسیت ها

مونوسیت ها از گروه آگرانولوسیت ها بوده و درست مانند نوتروفیل ها مرتبط با پدیده فاگوسیتوز هستند. با این حال، آن ها طولانی از از نوتروفیل ها عمر می نمایند. مونوسیت ها می توانند جریان خون را ترک نموده و وارد بافت های بدن شوند و منجر به بروز بعضی تغییرات شده و به ماکروفاژها تبدیل می گردند. به اسم ماکروفاژ، مونوسیت ها سلول های آسیب دیده، مرده و پیر بدن را تخریب نموده و آن ها را از بین می برند.

یافته های جالب درباره مونوسیت ها این است که آن ها می توانند محتوای لیزوزومی خود را جایگزین نمایند. مونوسیت ها دارای هسته کلیوی شکل بوده و قطری در حدود 14 تا 17 میکرومتر دارند. مونوسیت ها در قطعاتی از یک پاتوژن تا لنفوسیت های T وجود دارند، به طوری که لنفوسیت های T می توانند پاتوژن را در آینده شناسایی نمایند. مونوسیت ها قبل از ورود به بافت ها برای مدت 10 تا 20 ساعت در جریان خون به جای مانده و برای چند روز زنده می مانند.

لنفوسیت ها

لنفوسیت ها نوع دیگری از سلول های سفید خون بوده که می توانند پاتوژن های مهاجم را تشخیص دهند. چندین نوع از لنفوسیت ها به نام های لنفوسیت B، سلول های T یاریی، سلول های T سیتوتوکسیک، سلول های T خاطره و سلول های T سرکوبگر با نظارتی وجود دارند. لنفوسیت های B فراوری آنتی بادی ها را بر عهده دارند، در حالی که سلول های T یاریی فعال سازی و راهنمایی سیستم ایمنی بدن را عهده دار هستند. سلول های T سیتوتوکسیک مسئول انتشار مواد شیمیایی بوده که می توانند پاتوژن های مهاجم را تخریب نمایند. از طرف دیگر، سلول های T خاطره در صورتی که پاتوژن های خاصی دوباره وارد بدن شوند، به تشخیص آن ها به سیستم ایمنی یاری می نمایند. سلول های T نظارتی مسئول سرکوب واکنش ایمنی هنگامی که برای دوره های طولانی مدت مورد احتیاج نیست، می باشند و بنابراین این سلول ها به حفظ سلول های نرمال بدن یاری می نمایند.

تعداد بالای لنفوسیت ها

تعداد نرمال سلول های سفید خون بین 4000 تا 10000 سلول در هر میکرولیتر از خون می باشد. در صورتی که تعداد لنفوسیت ها در بدن بالاتر از حد نرمال شود، بیماری به نام لکوسیتوز ایجاد شده که معمولا نشان دهنده حضور یک عفونت در بدن می باشد. تعداد بالای سلول های سفید خون در بدن می تواند مرتبط با بیماری های مغز استخوان، واکنش های دارویی و اختلالات سیستم ایمنی هم باشد.

تعداد پایین لنفوسیت ها

لکوپنی اصطلاحی بوده که برای تعداد پایین لنفوسیت مورد استفاده قرار می گیرد. لکوپنی می تواند به وسیله عوامل متعددی رخ دهد، که یکی از این عوامل قابل توجه عفونت های ویروسی می باشد. عفونت های ویروسی می توانند عملکرد مغز استخوان را مختل نموده و موقتا باعث بروز لکوپنی گردند. به غیر از عفونت ها، این بیماری می تواند مرتبط با مصرف بعضی داروها، بیماری های کبد و طحال و تخریب سلول های مغز استخوان که می تواند باعث بروز انواع خاصی از سرطان ها شود، هم باشد.

با این حال، احتمال افزایش تعداد لنفوسیت ها با رژیم غذایی مناسب و سبک زندگی سالم وجود دارد، در صورتی که این افزایش بالاتر از حد نرمال نباشد و باعث بروز مسائل جدی سلامتی نشود.

بعضی مواقع، لنفوسیت ها می توانند در ادرار و مدفوع هم دیده شوند، که این موضوع نشانه ای از بروز بیماری های خاص می باشد. وجود سطح بالایی از لنفوسیت ها در ادرار می تواند نشانه بروز عفونت ها و به ویژه عفونت های دستگاه ادرار، مثانه و یا کلیه ها باشد. از طرف دیگر، حضور لنفوسیت ها در مدفوع می تواند به وسیله بیماری هایی مانند اسهال و عفونت های دستگاه روده ای ایجاد شود.

منبع: راسخون
انتشار: 3 آبان 1400 بروزرسانی: 3 آبان 1400 گردآورنده: safariro.ir شناسه مطلب: 1953

به "سلول های سفید خون" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سلول های سفید خون"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید