میلیارد ها قطعه سنگ از زهره در کره ماه - سافاری رو

دانشمندان می گویند میلیارد ها قطعه از سیاره زهره (ناهید یا ونوس) ممکن است روزی در ماه کشف شوند. سیاره زهره از دیرباز موضوع مورد علاقه پژوهشگرانی بوده است که می گویند این سیاره میلیارد ها سال پیش، همچون زمین محیطی با یک جو نازک و آب داشته است.

خبر کشف امکان وجود نشانه های حیات در این سیاره که ماه گذشته اعلام شد، اکنون شور و اشتیاق نسبت به این سیاره و علاقه به مطالعه شرایط و تاریخچه آن را بیشتر نموده است. اما بدون آزمودن و بررسی نمونه های خاک این سیاره، به سختی می توان از تاریخچه آن، اطلاعات زیادی به دست آورد.

چنین چیزی سخت است، زیرا ملاقات از سیاره زهره سخت است - این سیاره داغ و اسیدی و جهنم مانند است - چه برسد به این که بشود مدت زمانی به قدر کافی طولانی در آن جا ماند و نمونه ها را گردآوری نموده و به زمین آورد.

راهکار جدید را اینک محققان دانشگاه ییل پیشنهاد نموده اند. هرچند راهکار آن ها می گوید که انجام چنین کار پیچیده ای یعنی بازدید از زهره و جمع آوری نمونه خاک ممکن است اصلا لازم نباشد.

ساموئل کابوت ستاره شناس و گریگوری لاگلین در مقاله جدیدی که در مجله علمی علوم سیاره ای منتشر شده است می گویند قطعاتی از زهره ممکن است جایی به مراتب نزدیک تر از آن چه که تصور می کنیم در دسترس باشند. پژوهشگران می گویند: زمانی که سیارک ها و دنباله دار ها به سیاره زهره برخورده نموده اند، ممکن است که در حدود ده میلیارد قطعه سنگ این سیاره را به مدار منظومه شمسی ما فرستاده باشند.

چنین برخورد هایی کم و نادر است. اما سطح کره ماه می تواند برای نگهداری قطعه سنگ های زهره، چه بسا محل خوب و مناسبی باشد برای حفظ سنگ هایی که آن جا ذخیره شده و آماده اند تا انسان هایی که در آینده برای بازدید به ماه می فرایند آن ها را پیدا نمایند.

کابوت می گوید کره ماه شرایط نگهداری مناسبی را برای حفظ این سنگ های باستانی فراهم می نماید. هر چیزی از سیاره زهره که روی زمین فرود آمده باشد احتمالا با توجه به فعالیت های زمین شناسی، بسیار عمیق در زمین مدفون شده است.

این سنگ ها در روی ماه به مراتب بهتر حفظ شده اند. محققان می گویند که سفر های آینده به ماه - شامل ماموریت آرتمیس که ناسا برای این دهه برنامه ریزی نموده است- می تواند بیش از هرزمانی این امکان را فراهم کند که مقادیر بیشتری از خاک ماه را بتوان برداشت و به زمین آورد. بررسی شیمیایی قادر است نشان دهد که منشاء این سنگ ها از کجاست. از جمله اگر که منشاء این سنگ ها از سیاره زهره باشد.

لاگلین می گوید: یک قطعه سنگ باستانی از سیاره زهره، گنجینه ای از اطلاعات این سیاره را در بر می گیرد. تاریخچه این سیاره به شکل تنگاتنگی با موضوعات مهمی در علوم سیاره ای پیوند خورده است. مسائلی از قبیل سابقه برخورد ها و اصابت های سیارک ها و دنباله دارها، تاریخچه جو سیارات داخلی و فراوانی آب مایع.

منبع: ایندیپندنت