مروری بر بیماری خود ایمنی - سافاری رو

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

گفته می گردد که بیماری خود ایمنی هنگامی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول ها و بافت های بدن را تهدیدی برای بدن در نظر گرفته و به آنها حمله کند. این مقاله در خصوص این بیماری اطلاعاتی را فراهم ساخته است.

سیستم ایمنی بدن شامل بعضی اندامها، سلول های ایمنی، پروتئین ها، و موادی است که به جلوگیری از عفونت یاری می نمایند. زمانی که در سلولهای ایمنی یا دیگر اجزاء سیستم ایمنی بدن نابهنجاری هایی وجود داشته باشد، انسان به احتمال زیاد نسبت به انواع عفونت آسیب پذیر می گردد. در چنین شرایطی، بیماری نقص ایمنی در انسان تشخیص داده می گردد. گاهی، ناهنجاری هایی که موجب ابتلا به بیماری های نقص ایمنی اولیه می شوند، بعلاوه می توانند به پاسخ ایمنی غیر طبیعی منجر شوند. در بعضی از موارد، چنین پاسخ ایمنی می تواند به بیماریهای خود ایمنی بیانجامد، که در آن سیستم ایمنی به بدن حمله ور می گردد.

هدف سیستم ایمنی بدن محافظت از بدن در برابر عوامل خارجی است که به طور بالقوه می توانند به بدن آسیب برسانند. این عوامل خارجی عبارتند از: محرکهای محیطی، سلولهای غیر طبیعی بدن، و عوامل بیماری زا مانند ویروس ها، باکتری ها، قارچ، و غیره. هنگامی که فردی تحت تأثیر یک بیماری خود ایمنی قرار می گیرد، سیستم ایمنی بدن قادر به تشخیص بین این عوامل خارجی و سلول ها و بافتهای خود بدن نبوده و در نتیجه، به سلول ها و بافتهای بی ضرر درون بدن حمله می نماید.

در حالی که عوامل ژنتیکی می توانند باعث شوند، فرد مستعد ابتلا به چنین بیماری گردد، طبق یک واقعیت شناخته شده، این شرایط در زنان شایع تر است. تقریباً 80% افرادی که دچار این اختلالات شده اند، زن می باشند.

مدیریت خشم والدین در برگیرنده مجموعه نکاتی است که به شما یاری می نماید خشم خود را فرو می دهید؟.شما تا چه مقدار سعی می کنید خود را از خشم دور نگه دارید؟ چگونه خود را آرام می کنید؟ چگونه با شرایط های پیچیده دست و پنجه نرم می کنید بدون اینکه کنترل خود را از دست بدهید؟ در ادامه راه چاره ها را به شما ارائه می دهیم.

اختلالات خود ایمنی

پاسخ ایمنی غیر طبیعی می تواند به طور مستقیم بر علیه سلولها، بافتها یا عضوی خاص باشد. نواحی از بدن که به طور معمول تحت تأثیر قرار می گیرند، شامل غدد درون ریز مانند تیروئید و پانکراس، بافت همبند، مفاصل، عضلات، پوست، سلول های قرمز خون، رگ های خونی، و غیره می باشند. علائم بسته به قسمتی از بدن که مورد حمله سیستم ایمنی قرار گرفته، تفاوت می نماید. چنین پاسخ ایمنی غیر طبیعی بعلاوه می تواند موجب گردد، فرد در معرض ابتلا به عفونت قرار گیرد. توارث و یا ژنتیک، سموم محیطی، ویروس های خارجی، تضعیف سیستم ایمنی بدن به علت سوء مصرف بیش از حد مواد، استرس بیش از مقدار می توانند موجب ابتلا به این عارضه شوند. در این قسمت فهرستی از بیماری های خود ایمنی رایج را در اختیارتان قرار می دهیم:

 آرتریت روماتوئید

 دیابت نوع 1

 پسوریازیس

 بیماری آدیسون (Addisons disease)

 بیماری سلیاک - اسپرو (روده حساس به گلوتن)

 درماتومیوزیت

 بیماری گریوز

 تیروئیدیت هاشیموتو

 اسکلروزیس چندگانه یا اِم اس (MS)

 بیماری میاستنی گراویس (Myasthenia gravis)

 کم خونی خطرناک

 آرتریت واکنشی

 سندرم شوگرن

 لوپوس اریتماتوی سیستمیک

تشخیص

علاوه بر معاینه فیزیکی و بررسی تاریخچه پزشکی بیمار، آزمایش های تشخیصی خاصی می توانند به شناسایی این بیماری ها یاری نمایند. این آزمایشات عبارتند از:

 آزمایشان آنتی بادی ضد هسته ای (ANA)

 آزمایشات اتو آنتی بادی (Autoantibody tests)

 پانل متابولیک جامع (Comprehensive metabolic panel)

 شمارش کامل خون (CBC)

 پروتئین واکنشگر سی (CRP)

 سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR)

 آزمایش ادرار

درمان

برای اختلالات خود ایمنی هیچ درمانی وجود ندارد. اساساً درمان شامل استفاده از داروهای سرکوب نماینده ایمنی است که پاسخ ایمنی غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن را فرو می نشانند. بعلاوه، لازم است بخاطر مواد مغذی از دست رفته و یا موادی که به وسیله بیماری خود ایمنی به وجود آمده اند، تغییراتی ایجاد گردد. از اینرو، جهت کاهش علائم دیگری که ممکن است فرد مبتلا با آنها روبرو گردد، مکمل های تغذیه ای و داروهای متناسب تجویز می گردد. بسته به شرایط بیمار، مکمل های غذایی، مسکن ها، و یا داروهای ضد التهابی، و غیره، هم ممکن است تجویز گردد.

نکته پایانی اینکه، علائم یک بیماری خود ایمنی را می توان به یاری دارو تحت کنترل در آورد. فردی که مبتلا به چنین عارضه ای شده، دوره هایی از بهبود (زمانی که علائم کمترین حالت باشند) و یا عود (زمانی که علائم بدتر شوند) را تجربه خواهد نمود. بنابراین، لازم است توصیه های پزشکی را دنبال نموده و جهت معاینات منظم به پزشک مراجعه نمایید. بعلاوه بیمار بایستی سعی کند دچار استرس نگردد، به این علت که استرس یا فشار روانی می تواند موجب عود بیماری گردد.

سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه های پزشک متخصص در نظر گرفته گردد.

/ج

منبع: راسخون